विशालको ब्लग

जतिबेला जून थियो आकाशमा र पीपलको रूखका अनगिन्ति पातहरूले हामीलाई लुकाएका थिए जूनको दृष्टिबाट | त्यसै पल मेरा स्मृतिका अंशहरूमा, मेरो यादको हिस्साहरूमा घुल्दै गइछौ तिमी | यस्तो सम्मिश्रण बन्दै गएछ त्यो वर्षातमा रुझ्दै जंगललाई नियाल्दै गर्दा | कतिबेला मिसिएछु म तिमिभित्रै | पहाडको चीसो हावामा चंगाको डोरी जसरी लठारिदै एकबाट अनेक बनेका सपनाहरूमा नायिका बनिछौ तिमी र म नायक बन्दै गएछु | र, ती सबै सपनाहरूको केन्द्रमा हाम्रो प्रेम अंकुराउंदै गएछ | म सोच्तथें यी क्षणिक घटनाहरू हुन् | भेडेटारको मौसमजसरी परिवर्तित हुने नै छन् | मन्दिरको एक कुनामा हाम्रा हातहरू गाँसिदा मैले सोचेथें ईश्वरले त्यस कुनासम्म देख्ने छैनन् | होलीमा तिम्रो सर्वांग रंगीन बनाउँदै गर्दा मैले बुझिनँ मेरो हृदयमा तिम्रो संग्लो तस्वीर कुँदिदै गएको | बगरकोटमा तारन्तार गएर मिठो सुकुटी र सुँगुरको कान चपाउँदा मेरो जिभ्रो अल्मलिएको बेला तिम्रो मधुर स्पर्शले मेरो मन रंगमगिएको मैले चाल पाइनँ | खुकुरी रमले मस्तिष्क खल्बलिएर स्वर्गीय आनन्दमा डुब्दा तिम्रो अधरको कोमल चुम्बन हृदयको अन्तस्करणसम्म पुग्ने तरंग भनेर मैले जानिनँ | टाढासम्म हे...

१. मेरा पात्र पुस्कर शाह (अघिल्लो शृंखलामा उनको अन्तर्वाता एफ एममा सुनेर उनी पात्र बनेका थिए) मेरै अगाडि बोल्दै थिए | "मलाई एक छाक खानुको न समस्या हो, जहाँ पुग्थें त्यहीं खानाको जोहो गर्थें | उदाहरणको लागि आजै मैले यहाँहरूलाई एक छाक खुवाउन आग्रह गरें भने कति जनाले खुवाउनु हुन्छ त ?" अडिटोरियम हलभरि खचाखच दर्शकहरू थिए | अगाडि पुष्करजी खानको याचना गर्दै थिए | दुईतीन जनाले हात उठाएको देखियो | उदाहरणकै लागि मात्रै पनि भीडका जम्मैले हात उठाएको भए के जान्थ्यो र ? आखिर उनको आशय विश्व यात्रामा निस्कदाको अनुभूतिलाई उदाहरणले स्पष्ट पार्नु मात्रै थियो | कठै तपाईं हाम्रो संकुचित मनहरू ! २. एउटा गित थियो र गीतसँग गाँसिएको संगीत थियो | त्यसले सम्झाउने क्षण थियो | त्यो क्षणको मधुर आकृति थियो | त्यस आकृतिलाई पछ्याउने फरक अवयवहरू थिए | ती अवयवहरूका ससाना अवशेषहरू थिए | त्यस्तै अवशेषहरू समाविष्ट मीठा पलहरुको थुप्रो थियो | प्रत्येक पलसँग गाँसिएका विचारहरू थिए | ती विचारलाई संग्रहित गर्ने योजना थियो | त्यस्तो योजना बोकेको योजनाकार थियो | र, त्यो योजनाकार नै मेरो पात्र थियो | तर आखिर यी सबै भर्...