विशालको ब्लग

 सेल्फी स्टिकमा टाँसिएको फोनबाट लिइएको तस्वीर १ कथाको सुरुवात गरिहालें, झर्को लागे नपढ्नुहोला ! सेल्फी हाल्नुभो त ? लु एउटा सेल्फी लिइहालौं   । क्यामेराबाट लिईएको तस्वीर (२) सेल्फीको उपयोगिता आजका सामाजिक सन्जालहरू (फेसबुक, ट्वीटर, इन्स्टाग्राम आदि)मा कति धेरै छ   । सुन्दैमा मिठो छैन त यो शव्द ? आज कथाकुथुंग्रीको विषयवस्तु यसैलाई बनाइदिएँ है त   । यसमा प्रयुक्त कुराहरू विविध अन्तरसंजालबाट साभार हुन्   ।  सर्वप्रथम कुरा गरौँ, सेल्फीको अर्थबाटै   । कोही अनभिज्ञ नहोला, सेल्फी भन्नाले आफनै तस्वीर आफ्नै क्यामेरा वा फोनबाट आफैंले कैद गर्ने प्रक्रिया हो   । यसमा सामान्यत: आफ्नै हात वा अन्य उपकरणको सहायताले तस्वीर लिइने गरिन्छ   । टाइमरको सहायताले पनि यस्तो तस्वीर सेल्फी शव्द आउनुअगाडि पनि लिइने गरिन्थ्यो, तर सेल्फीका पारखीहरू त्यस्ता तस्वीरलाई सेल्फी भनी हाल्दैनन्   ।  पहिलो सेल्फी यै हो रे, रबर्ट कर्नेलीयसको ! सन् १९३९ मा सुरुको परिभाषालाई आधार मान्दा आफ्नो तस्वीर आफैं खिच्ने मान्छे रबर्ट कर्नेलियस रहेछन् ...

हो, मलाई कथा सुनाउन मन छ, तपाईंहरूलाई सुन्न मन नलाग्न सक्छ | परन्तु मैले थालिसकेको छु, सुन्ने-नसुन्ने तपाईंको रहर ! (तस्वीर १) विमान चढ्नेसाथ उत्तेजित म, उसलाई भेटेपछि केहिबेर सन्तुलित भएँ | उसको आवरण आकर्षक नभए पनि तुरुन्तै छाप बनाउन सफल भैसकेकी थिई | सिटको अगाडीको भिडियो स्क्रिन हेर्ने तरिका सिकाउने देखि खानेकुरा मगाउने लगायतका कुराहरूमा सहयोग गर्न थाली | मैले आफ्नो विमानकै पहिलो अनुभव भएको भनेर निरीहपन प्रकट गरें | उसले आफ्नो वखान थाली, "म ऐले १९वर्ष त पुगें | तर मेरो प्राय समय विमानमै बित्छ | कैले सिंगापुर, कैले मलेसिया, कैले हंगकंग, कैले कोरिया | २-३ महिनामा एक करोड वचत हुन्छ |" म छक्क परें | उसले हेण्डीक्र्याफ्टको व्यापार गर्दीरहिछे | पहिले त पत्याईन मैले तर उसले विभिन्न ठाउँ पुगेको फोटो पनि देखाई | यथार्थ उही जानोस्, या इश्वर जानोस् | तर उसले यात्रामा रमाइलोपन ल्याइदिई | ट्रान्जिटमा के कसो गर्ने पनि सिकाइदिई | तस्वीर २ :- मेरो भ्रमणको उद्देश्यको सानो हिस्सा एउटा कार्यक्रममा पुग्नु पनि थियो | तर सायद यै एउटा तस्वीर खिचेर कार्यक्रममा सहभागिता जनाइयो | सिक्...